‘God my een been, Phyllis die ander’
As my dogter Phyllis sterf weet ek nie of ek weer OK sal wees nie. Dis asof God my een been is en Phyllis die ander. Dit was Phyllis wat my gehelp het om my huis te bou en sy het vir my ‘n stoof gekoop toe sy gewerk het, asook die teëls vir my huis, en my badkamerstel wat ons nou nog nie reggekry het om te installeer nie.
‘n Paar weke gelede het Phyllis huis toe gekom, na my huis, om te sterf. Sy het gesê al wat sy wil hê is om by haar ma te wees. Sedertdien het ek haar die hele tyd gevoer, gewas, vertroos, en versorg. Sy het selfs in my bed saam met my geslaap. Dit was moeilik vir om die huis te verlaat in geval sy dalk iets nodig gehad het.
Sy het dieselfde ding so dikwels gesê: ‘Dis ‘n lang pad, mamma, en ek moet dit alleen doen, maar ek is nou gereed om te sterf. Ek aanvaar dit want niks loop meer reg vir my nie. Al waaroor ek bekommerd is, is oor jou. Hoe gaan jy regkom? Waar sal die geld vandaan kom om my te begrawe?
’ Ek sien dat sy na my kyk wanneer sy dink ek weet dit nie, met ‘n traan wat teen haar wang afloop, en ek weet sy is weer bekommerd oor my. Ek dink sy hou aan die lewe vas net om my onthalwe. Dis nie goed vir haar nie. En vir my raak dit nou net te veel.
Hulpsoek by Vriende
Ek het na van die ander oumas toe gegaan, my vriende hier naby, en gevra dat hulle met Phyllis moet praat en vir haar moet sê om na die hospitaal te gaan om te sterf, want die situasie soos dit was, was net te pynlik vir my en ek kon dit nie doen nie. Hulle het my gehelp. Hulle het dit aan haar verduidelik en sy het hospitaal toe gegaan.
Elke keer in die verlede toe sy siek was het ek so eensaam gevoel as ek gedink het aan hoe dit sou wees as sy nie meer daar was nie. Maar nou kom die bure alreeds na my toe en gesels oor wat met Phyllis besig is om te gebeur, bring vir my kos en help my. Die kerklidmate sal ook na haar begrafnis toe kom. En nou, het ek my GAPA susters. Hierdie is my ware storie.
O, hoe wens ek my ma het nog geleef om my storie te hoor. Ek gaan dit vir my kleindogter, Juliette, wys, sodat sy kan sien hoe swaar haar ouma gekry het – en nou, na al die tyd, is ek die oorwinnaar. Waarlik, ek is die oorwinnaar.
Translated by Elna Van Rhyn