Pluimvee Markte

© Chris Daly

Voordat jy 'n hoenderonderneming begin, moet jy dink oor wat en waar jy jou produkte gaan verkoop. Jy kan besluit om te fokus op eierproduksie, vleisproduksie, voëlteling, die uitbroei van eiers of al hierdie produkte as jy met tweedoelende voëls boer. Onthou egter dat elkeen van hierdie gebiede hoogs gespesialiseerde is. Dit kan sin maak om eerdrer net op een van hierdie gebiede te fokus, indien jy groot wil gaan.
Identifiseer jou teiknmark, voordat jy jou hoenders of toerustig koop. Weet wat die mark wil hê, wat dit bereid is om te betaal en hoeveel dit jou sal kos om hierdie produk te produseer. Dit sal selfs beter wees as jy 'n mark kan verseker voordat jy met produksie begin.

Braaikuikenmark

©Chris Daly
Voëls wat vir die vleismark vervaardig word, word braaikuikens genoem. Die formele mark is daarop gemik om voëls te neem wat ongeveer 1,8 kilogram weeg, terwyl die kitskosmark effens kleiner voëls wil hê.
Die Europese en Amerikaanse markte wil groter voëls hê as in Suid-Afrika, omdat hulle net die vleis van die vlerkies hoenderbors eet. Die res van die hoender, soos die dye en die boudjies, word as byprodukte beskou en uitgevoer.
Die informele mark in Suid-Afrika kan ook groter voëls en ’n voorkeur vir spesifieke hoenderrasse verkies. Sommige pluimveetelers en eierprodusente betaal ook vir ingee-voëls.
Dit is volwasse vroulike hoenders wat hul eierproduksie- of teelsiklus voltooi het. Die ras wat verkoop word as uitgegradeerde hoender, word verwys na Cornish henne, of Rocks in die townships. Uitgetekende hoenders is groter, ouer en hul vleis is derhalwe harder as die vleis van voëls wat as braaikuikens verkoop word.

Markregulasies

Ander eise moet ook oorweeg word. Voëls moet menslik groot gemaak word en veilig wees om te eet - dit is nie onderhandelbaar in enige mark nie. Produsente wat die formele mark wil voorsien, moet oor die algemeen strenger voedselveiligheids- en produksiestandaarde nakom as wanneer hulle die informele mark voorsien.
Die standaarde sal ook tussen verskillende kleinhandelaars wissel. Standaarde om hoenders as vrylopend te verkoop, sal ook tussen handelaars verskil. Die standaard mag selfs hoër wees as jy die hoender as ’n organise vryloper wil verkoop. Dit sal 'n impak hê op die tipe voer en medisyne wat aan die voëls gegee kan word.

Slagtydperk

©Chris Daly
Nog 'n belangrike vraag om te oorweeg is die ouderdom waarop die voëls verkoop sal word. Jy moet die koste van die voëls per dag bereken en die punt identifiseer waar die voëls verkoop moet word om te verhoed dat hulle al jou winste gebruik.
Die slagtydperk sal belangriker wees in 'n intensiewe produksiestelsel, waar die hoenders duur rantsoene gevoer word om hul groei te versnel. Teenoor in 'n stelsel waar die voëls gelos word om hul eie kos op te spoor. Die ewebreek van punte in intensiewe produksie stelsels lê gewoonlik iewers tussen 32 dae en ses weke.

Waardetoevoeging

Sal die voëls lewend of dood verkoop word? Een van die voordele van die verkoop van geslagte voëls in die informele mark is dat dit boere toelaat om voorraad te vries om tye te oorkom wanneer daar 'n lae aanvraag na die vleis is. Dit kan hulle ook toelaat om waarde by die vleis te voeg deur hoenderstukke te verkoop.
Die nadeel is dat vriesvleis elektrisiteitskoste sal opskort. Dit benodig ook intensiewe verkoeling en slag toerusting, asook addisionele spasie. Volgens die Wet op Vleisveiligheid word boere toegelaat om voëls vir eie verbruik te slag, maar nie om dit te verkoop nie, tensy dit in 'n goedgekeurde slaghuis geslag word.
Sommige boere oorkom hierdie uitdaging deur kliënte 'n plek op hul perseel te bied waar die voëls geslag kan word, terwyl ander hulpbronne gebruik om hul eie slagplaas- en vleisverwerkingsfasiliteite te vestig.

Handelsmerk

©Chris Daly
Nog 'n vraag is of jy handelsmerk sal gebruik om jou produk bo ander produkte uit te laat staan. Dit is dalk nie so belangrik as jy begin nie, maar kan help om jouself van mededingers te onderskei sodra jy goed gevestig is.

Translated by Nina Joubert