Die Geografie van die Richtersveld

Die Geografie

©Shem Compion
In terme van ligging kan die groter Richtersveld-streek is dit 'n ruwe vierkant in die boonste linkerhoek van Suid-Afrika.
Die grense van hierdie plein is soos volg: die westelike grens is die Atlantiese kus, van Alexanderbaai tot Port Nolloth; In die suide is dit die R382-pad wat van Port Nolloth na Steinkopf ('n voormalige sendingstasie ongeveer 90 km binneland) loop; in die weste is dit die N7 snelweg van Steinkopf tot by die Namibiese grenspos by Vioolsdrift; en in die noorde is dit die Oranjerivier (of Gariep, wat 'n groot rivier beteken in die Nama-taal) en hierdie groot waterloop dui op die internasionale grens tussen Suid-Afrika en Namibië.
Politiek gesproke is Suid-Namibië nie deel van die Richtersveld nie, maar ekologies is dit baie soortgelyk. Aan die Suid-Afrikaanse kant van die grens is die naaste groot dorpie, die stowwerige oase van Springbok, sowat 60 km suid van Steinkopf op die N7-snelweg.

‘n Konsertina

©David Fleminger
Die Richtersveld Gemeenskaptoesig is geleë in die middel van die plein, begrens deur weiveldlande in die suide en weste, langs die N7-snelweg en die Nababiep-natuurroete in die Ooste en in die Vandersterre-gebergte van die noorde. Buite die Vandersterre-berge lê die Richtersveld Nasionale Park, wat strek tot by die oewer van die Oranjerivier. Die land tussen die kus en hierdie twee bewaringsgebiede word in private hande gehou en word hoofsaaklik aangewend vir mynbouaktiwiteite.
As ons 'n bietjie uitbrei, sal ons sien dat die Richtersveld in die linkerhoek van die wyer Namakwaland-streek geleë is. Dit is 'n mallige, nougesette term wat op verskillende maniere omskryf kan word. Soos Willem Steenkamp vertel in sy memoirs, ‘Land van die Dorskoning'. Die plek is soos 'n konsertina. As jy binne sy grense wil leef, strek dit reguit na Vredendal. Maar as jy nie 'n Namakwalander genoem wil word, druk jy dit plat tot dit by Garies eindig, en dis dit.

Die Karoo

©Roger de la Harpe
Botanies gesproke word Namakwaland egter rofweg omskryf as 'die deel van die Vetplante Karoo wat sterk beïnvloed word deur winterreënval en mis'. Na aanleiding van hierdie beskrywing strek die suidelike grens van Namakwaland uit die mond van die Olifantsrivier, naby Vredendal, tot by die Matsikamma-berge in Vanrhynsdorp. Die oostelike grens volg dan die Bokkeveld-platorand, tussen Nieuwoudtville en Loeriesfontein, en dan in die noordweste, tot by die kus by Lüderitz in Namibië.
Vanuit 'n politieke oogpunt, egter, sluit die Distriksmunisipaliteit van Namakwa verskeie omgewingseenhede, wat heeltemal verskillend is van Vetplante Karoo. So, in die noorde, loop dit langs die loop van die betroubare Oranjerivier, van Alexanderbaai na Pofadder (in Boesmanland). In die weste volg dit die Atlantiese oseaan tot by 'n punt sowat 35 km suid van Garies. Van hieruit strek dit ooswaarts en ietwat suid in die Hantam-Karoo (insluitend die dorpies Loeriesfontein, Nieuwoudtville, Calvinia, Sutherland en Fraserburg).

Lente Blom Ervaring

©Roger de la Harpe
Tenslotte wilde blomme kom voor oor die hele Namakwaland streek, insluitende die skynbare dorre Richtersveld. Jy kry ook wilde blomme suid van Vanrhynsdorp, wat tegnies die Kaapse Blom (of Fynbos) -biome is. Alhoewel hulle 'n paar honderd kilometer uitmekaar is, word Springbok en Nieuwoudtville gewoonlik as die sentrums van die lenteblom-ervaring. Die opkomende Namakwa Nasionale Park, naby die Kamieskroon, is ook 'n goeie blom area. Die bekendste blombestemmings buite Namakwaland kan gevind word in die Cederbergberge, langs die kus by Elandsbaai en in die Weskus Nasionale Park by Langebaan (die naaste bestemming na Kaapstad).

Translated by Hazel Oliver